Międzynarodowy Dzień Ochrony Zabytków

18 kwietnia Międzynarodowy Dzień Ochrony Zabytków!

Wszystkie zabytki cenimy jednakowo. Jednak, jeśli mielibyśmy wskazać na coś niezwykle ważnego, to byłaby to architektura wsi na Pomorzu Środkowym, którą określamy jako świadek historii.

Rolą muzealników jest szacunek dla zabytków. To jest oczywiste. Są one nieocenionym źródłem badań i inspiracją ich pracy. Pozwalają pogłębić wiedzę o regionie i jego historii. Pracę przy zabytkach łączą z pasją, jaką jest poznawanie dziedzictwa kulturowego.

Odkrywanie szczegółów związanych z kształtem tzw. oryginalnej formy, czyli tych obiektów i ich fragmentów, które są najstarsze i najcenniejsze od strony wartości zabytkowych: historycznych, naukowych, architektonicznych. Bardzo ciekawe jest również rozpoznawanie detali architektonicznych. Może mniej pasjonujące jest to, co wiąże się z pracą biurową, administracyjną i wszelką papierologią, ale w wielu przypadkach, także bardzo cenne dla tej pracy.

Walory naszego regionu są czasami bardziej doceniane przez turystów z Polski i z zagranicy, niż nas samych. Jednak patrząc z perspektywy kilku ostatnich lat, można stwierdzić optymistycznie, że to się zmienia. Pomorze i jego zakamarki turystyczne stają się modne. Zabytki zarówno nieruchome, jak i inne pamiątki przeszłości są częścią naszej historii i doskonałym źródłem do jej poznawania.

Często mieszkańcy województwa pomorskiego z zazdrością zerkają na Swołowo, gdzie tych zabytkowych obiektów jest wyjątkowo dużo, a potencjał jaki tkwi w tej malowniczej miejscowości ma odzwierciedlenie w kolejnych inwestycjach i wciąż rodzących się pomysłach zarówno pracujących tu muzealników, jak i odwiedzających to miejsce osób, którzy coraz częściej myślą o inwestowaniu tu w ekoturystykę, ekouprawy, czy po prostu ekożycie.

O to miejsce również dbają lokalne władze: Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego, Wójt Gminy Słupsk, czy Lokalne Grupy Działania i Stowarzyszenia. Wbrew pozorom, chętnie podejmują kolejne inicjatywy w kierunku ratowania budynków i zagród, przychylnie patrzą na kolejne składane na ich ręce wnioski o dotacje, włączają się osobiście w realizacje działań mających na celu ocalenie od zapomnienia tych XIX wiecznych wiejskich zabudowań.

Trudno jest porównywać Swołowo do zabytków w Gdańsku, Toruniu, czy Malborku, ale to wynika z innej specyfiki dziedzictwa historycznego. Niestety wciąż jeszcze są osoby, które nie doceniają wartości i piękna swołowskiej i okolicznej architektury szachulcowej (zwłaszcza budynków bramnych, domów, kościołów), czy walorów krajobrazowych. Nie rozumieją potrzeby ratowania i adaptowania na nowe funkcje tych wyjątkowych obiektów. A przecież nie muszą one stanowić tylko kompleksów muzealnych. Przeciwnie, mogą stanowić miejsce do życia. Każdy może mieszkać w takiej zagrodzie i być dumny z posiadania wyjątkowego miejsca na świecie.

Swołowo, położone około 13 km od Morza Bałtyckiego, stanowi doskonałą alternatywę dla zatłoczonych nadmorskich kurortów. Wielu turystów docenia to, że miejsce, jak żadne inne, w tak bliskim sąsiedztwie polskich plaż i nadmorskich lasów, jest tak sielskie.

Zabytku nie można traktować jako „produktu turystycznego” i źródła dochodów właściciela, ale jako ważny element dziedzictwa, krajobrazu i świadectwa dla przyszłości. To właśnie zabytki stanowią o unikatowości miejsca, o jego przeszłości na bazie której należy budować przyszłość. Jeśli ludzie tego nie zrozumieją, w obliczu wyzwań teraźniejszości, takich jak globalizacja prowadząca do homogenizacji kultury, rozwoju kultury masowej czy spadku kulturalnych kompetencji społeczeństw.

Szansa na zachowanie wartości, tradycji, zabytków tkwi w upowszechnieniu nowego spojrzenia na kulturę, jako na czynnik wielowymiarowego rozwoju.

Dziedzictwo kulturowe pozytywnie wpływa na postęp ekonomiczny miast i regionów, zwiększając ich atrakcyjność turystyczną, a także stanowiąc asumpt do inwestycji i rozwoju sektora usługowego.

Unikalne zasoby naszego kraju odgrywają również istotną rolę marketingową, gdyż kreują pozytywny wizerunek Polski za granicą.Wyjątkowość jest wtedy, gdy spośród wielu, potrafimy dostrzec coś więcej.

Dbajmy o zabytki!